Կը շարունակենք ներակայացնել Հայաստանի մէջ գործող կուսակցութիւնները, դաշինքները եւ խմբակցութիւնները: Մնալով խորհրդարանական ընդդիմութեան ծիրին մէջ՝ կը ներկայացնենք «Պատիւ ունեմ» դաշինքն ու «Հանրապետական» կուսակցութիւնը:
Լրագրող Շողեր Գառնէշեան-Մխճեան իր «մայր կայ, մա՛յր ալ կայ...» շարքով կ՛անդրադառնայ երկու «տարբեր» մայրերու, որոնք իրենց իւրայատուկ եւ ուսանելի օրինակով շատ բան ունին տալիք մեր ընկերութեան:
Իսկապէս ուրախալի է լիբանանահայ կեանքին մէջ տեսնել այս թատերական եռանդն ու եռուզեռը, որ լաւատեսութեամբ կը համակէ մեր հոգիները՝ մասնաւորաբար տնտեսական ու քաղաքական այս ճնշիչ մթնոլորտին մէջ:
Երկար ընդմիջումէ ետք, վերջերս ուշագրաւ է տեսնել լիբանանահայ բեմին վերակենդանացումը՝ տարբեր ճաշակներ գոհացնող շարք մը ներկայացումներով:
«Անոնց, որոնք կամքը ունին փոխուելու, ընկերային-հասարակական պատնէշներէն անդին մտածելու, իրենց երազանքներու ճամբով երթալու եւ ապրելու հաւասարութեան, արդարութեան եւ ազատութեան մէջ»։
Իբրեւ թէ լիբանանեան թղթոսկիի արագընթաց արժեզրկման հետեւանքները սահմանափակելու եւ մասնաւորաբար շուկայի գիները հակակշռի տակ պահելու համար, կառավարութիւնը որոշում տուաւ տոլարացնելու ապրանքներու մեծ մասին վաճառքը: Տնտեսական ի՞նչ անդրադարձ կրնայ ունենալ եթէ հասնինք 100%-ով տոլարացումի:
Հարց կը ծագի հայուն համար, թէ ո՞ր մէկը նախընտրել: Իր արտաքին ախորժակներով ծանօթ բայց բաց թուղթերով խաղցող Էրտողա՞նը կամ ազատականութիւն ճառող բայց տակաւին գոց թուղթերով խաղցող Քըլըչտարօղլո՞ւն:
Լիբանանահայ գաղութը ամբողջութիւն մըն է, որուն հիմնաքարը կը հանդիսանայ հայկական դպրոցը է եւ անկէ կախեալ է գաղութին ապագան։
Սերնդափոխութիւնը բնական չ'ընթանար: Մասնաւորաբար երիտասարդ խաւը (...)հեռու կը մնայ ազգային գործերէ եւ պաշտօններէ: Եւ այս մէկը կը դառնայ լիբանանահայ հաւաքական կեանքի պահպանման նոր տագնապներէն մէկը:
"Մեր նպատակն է ստեղծել նախադրեալներ որ արեւմտահայերէն լեզուն եւ մշակոյթը հարստանան ու զարգանան ամենուրէք, յատկապէս Սփիւռքի մէջ։"
Քեռի (Քերիմ) Մխտիկեան, ծնած՝ 1964-ին, Գահիրէ, Եգիպտոս (հայրը՝ Պետրոս Մխտիկեան, մայրը՝ Ալիս Անտոնեան-Մխտիկեան), մասնագիտութեամբ ճարտարապետ եւ ներքին ձեւաւորման ոճաբան է, արուեստի տնօրէն՝ շարք մը հռչակաւոր ընկերութիւններու եւ արաբական աշխարհի՝ իր ասպարէզին մէջ ամենէն ազդեցիկ անձնաւորութիւններէն մէկը։
Լրագրող Շողեր Գառնէշեան Մխճեանի հարցազրոյցը երիտասարդ ճարտարապետ Արին Աբրահամեանի հետ:
...Այժմ Մելգոնեանի դռները վերջնականապէս փակ են. սերունդներ, որոնք պիտի գային ու լաւապէս պիտի օգտուէին եւ հայանային այդ հայկականութիւն յորդող կրթական հաստատութիւնէն, զրկուած են անորմէ:
Միհրան Եուսէֆ` 45 տարիներ սուրիական պատկերասփիւռի լրատուական ծրագիրին նուիրուած հանրաճանաչ հայ լրագրող, մեծ համբաւ ձեռք բերած հաղորդավար-վերլուծաբան, սուրիական եւ միջազգային համաժողովներուն Սուրիոյ նախագահական պատուիրակութեան մնայուն գլխաւոր ուղեկից:
Ֆուատ Ալ Զահերի կը վայելէր մեծ համբաւ երաժշտութեան մշակումներու եւ ֆիլմերու համար գրուած երաժշտական ստեղծագործութիւններու ոլորտին մէջ:
37 տարիներու կրթական մշակ տիկին Սիհան Պասմաճեան իր ուսուցչական պատասխանատու ասպարէզին մէջ ծով համբերութեամբ սերունդներ կրթած է իր գիտելիքներու պաշարով, աշխատասիրութեամբ եւ հոգատարութեամբ:
«Տարբերակ21»-ի հարցազրոյցը «Փարատիկմա» կրթական հիմնադրամի ներկայացուցիչներ Թալին Սաղտասարեանի եւ Նարեկ Մանուկեանի հետ:
Լոռի Թաշճեանի «Պէյրութի հայանուն փողոցները» աշխատասիրութեամ մէջ ներկայացուած են Լիբանանի մայրաքաղաքին մէջ հայկական անուններ կրող բոլոր փողոցները՝ տեղորոշուած, եւ անուանակոչումներու պայմաններուն ու լիբանանահայ գաղութի պատմութեան հետ անոնց որոշակի զուգահեռներու նկարագրութիւններով:
«Թէեւ ես բնապահպան չեմ, բայց երբ մօտէն տեսնես բնութիւնը, թռչունները եւ կենդանիները, մէջդ կը զարգանայ բնութեան սէրը. կը տեսնես եւ կ'ապրիս կենդանիներու պարզութիւնն ու գեղեցկութիւնը:»
Ռազմիկ Փանոսեան․ «Այս ընդարձակ ու մանրակրկիտ ուղեցոյցը, իր իւրայատուկ մօտեցումով եւ ձեւաչափով կը գոցէ բաց մը, որ երկար տարիներ է ի վեր գոյութիւն ունէր արեւմտահայախօս աշխարհին մէջ»։
Մարի-Օտ Պարոնեան. «Հայերէնը առիթը կու տայ մեզի վերայայտնաբերելու թաքուն պատումներ, երեւան հանելու այլընտրանքային ուղիներ, եզակիութիւններ եւ լեզուին առնչուող նշաններ»։
Լոզունքներէ, տրտնջացող տրամաբանութենէ շատ հեռու, բուժելու կամքով եւ կարողութեամբ, գիտական հմտութեամբ տոգորուած, փորձառու եւ արհեստավարժ լրջախոհութեամբ գործելու ու մասնագիտացած ուղղութիւններով ընթանալու անյետաձգելի հրամայականին դէմ յանդիման ենք ազգովին:
Հուրի Մարգարեան. «Արուեստի բոլոր գործերս դարձած են «բուժումի ծիսակարգ»: Այս ձեւով փորձած եմ գեղագիտականացնել բոլոր վատ յիշատակները, հոգեխոցերն ու ցաւերը՝ զանոնք յաղթահարելու համար:»
Շահեկան զրոյցներ Լիբանանի մէջ այժմ գործող չորս հայ բեմադրիչներու՝ Վաչէ Ատրունիի, Յարութ Գնդունիի, Յակոբ Տէր Ղուկասեանի եւ Սուրէն Խտշեանի հետ:
1943 թուականէն մինչեւ այսօր, Լիբանանի խորհրդարանական ընտրութիւններուն «պատանդներ կ'ընտրեն պատանդներ»՝ դրամի պատանդներ, օգտուողներու եւ վախի պատանդներ, իշխանութեան եւ «դուրս»ին կապուած պատանդներ: