Արցախը պիտի ցոյց տայ, թէ մենք որքանո՞վ հաստատուած ու յառաջացած են որպէս հասարակութիւն եւ պետութիւն:
Երիտասարդները իսկապէս ներգրաւելու համար պէտք է լսել զանոնք։ Ոչ միայն անհատական զրոյցներով, այլեւ հետեւողական հարցադրումներով, հետազօտութիւններով՝ հասկնալու, թէ ի՛նչ ակնկալութիւններ ունին:
Իսկ կրնա՞նք: Կրնա՞նք ինչ որ բան պարտադրել Թուրքիոյ: Գործնականօրէն, գետնի վրայ, կրնա՞նք պարտադրել, ստիպել, համոզել: Ոչ թէ իրարմէ պահանջել ու իրարու հայհոյել, այլ պահանջել, ստիպել, ստանալ:
Կը մնայ միայն յիշել մեր խոկումի եւ ինքնադատութեան կողմնացոյցը, եւ մանաւանդ յիշեցնել՝ ԽՕՍՔԵՐԷՆ ԱՆԴԻՆ հարկաւոր է համազգային կամքով՝ ԳՈՐԾՆԱԿԱՆ, ԱՆՀՐԱԺԵՇՏ ՈՒ ՀԱՄԱԿԱՐԳՈՒԱԾ ԾՐԱԳՐԵՐՈՎ ԱՇԽԱՏԱՆՔԻ ԼԾՈՒԻԼ:
Հայերը պէտք է առնուազն երկու հազար տարի առաջ հասկցած ըլլային, որ ի վերջոյ ամէն ինչի մէջ կայ բնական շահադիտական կողմ մը, եւ իւրաքանչիւրը կ՚ընէ միայն այն, ինչ իրեն օգուտ է։
...մեր մեծ մամաներն ալ կը պատկանին տարբեր սերունդներու։ Այս առիթ կ՚ընծայէ մեզի վերանայելու, թէ ի՛նչ նշանակութիւն ունին մեր մեծ մամաները մեզի համար, 1915-էն մինչեւ օրս, եւ վերստին քննելու անոնց տեղը մեր կեանքին մէջ։
Շատեր, առանց ստուգելու տեղեկութեան աղբիւրը եւ անոր արժանահաւատութիւնը, կը հաւատան՝ մանաւանդ եթէ ան համապատասխանէ իրենց նախապաշարումներուն։
Ան կը ձգտի դառնալու «Արեւու Թագաւոր»՝ ժամանակակիցներուն տուած անուանումը Ֆրանսայի Լուի ԺԴ-ին (1638-1715), բոլորը վերածելով իր ճառագայթներու գերիներուն, որոնք կրնան կորստեան մատնուիլ, երբ անոնց ջերմութենէն կը զրկուին։
Այսօր սփիւռքի «դասական» կազմակերպութիւնները կը նմանին լքուած շէնքերու, ուր անցեալի փառքը տակաւին յայտնապէս տեսանելի է, տէրերը, դեռ տեղ մը գոյութիւն ունին, բայց շատ քիչ բնակիչներ մնացած են
Այժմ հասարակութիւնը կ'եռայ, բայց մէջը բան չկայ, ոչ մէկ գործողութիւն, ոչ մէկ նպատակ: Կուսակցութիւններու թիւը կ'աւելնայ, յայտարարութիւններու քանակը՝ եւս: Արդիւնքը՝ զէրոյ:
Թէեւ ինքնավստահութիւնն ու որոշումներ կայացնելու ունակութիւնը էական է ղեկավարելու համար, սակայն չափազանց ինքնավստահութիւնը կրնայ յանգիլ ձախող ու կողմնակալ կառավարման:
Սանտըրզ լուսարձակի տակ կ'առնէ հարստութեան եւ իշխանութեան անհաւասար բաշխումի երեւոյթը՝ ցոյց տալով, թէ ինչպէս ծայրայեղ անհաւասարութիւնը կը քայքայէ ժողովրդավարութիւնը:
Վարչապետ Նուաֆ Սալամի գլխաւորած կառավարութեան 24 նախարարներէն 5-ը կիներ են՝ ուշագրաւ երեւոյթ երկրի մը մէջ, ուր քաղաքական որոշումները երկար տարիներ տղամարդոց գերիշխանութեան տակ եղած են։
Այն խելայեղ վիճակը եւ պահուածքը որ հիմա ունինք մենք, պաշտօնական բժշկութիւնը զայն կը բնորոշէ մէկ բառով՝ զառամախտ (Marasmus):
Պաքու հարիւրաւոր միլիոններ կը ծախսէ եւ հսկայական միջոցներ կը սպառէ ինքզինք ներկայացնելու իբրեւ արդիական, կենսուանակ եւ ազդեցիկ պետութիւն մը:
Հայկական բանակի օրուան յիշատակումը առաջին իսկ հերթին մեր երկրին խաղաղութիւնը գնահատող, եւ անոր սահմանները ապահով պահողները երախտագիտութեամբ յիշելու օրն ու առիթն է:
Հարազատի մը հետ հանդիպումը անցեալի յուշեր վերակենդանացուց անոր մէջ, եւ հին ու քաղցր օրերու անուրջներուն յանձնուելով՝ կարծես վերանորոգուեցաւ։
Մեզմէ շատեր նախապատուութիւնը պիտի տան Լիբանանի եռանդով զեղուն մեր կեանքին, մեր «տաքուկ» եւ ջերմ մթնոլորտին, մեր խանդավառ ընկերային միջավայրին:
President Levon Ter-Petrosyan has a position paper for the resolution of the Karabakh conflict, called “War or Peace, Time to Get Serious”. This article is a response to Ter-Petrosyan’s thesis.
Ռազմիկ Փանոսեանի յօդուածը զիս ետ տարաւ դէպի այն ժամանակները, երբ մեր սերունդը սկսաւ գնահատել անցեալը եւ քննարկել ապագայի կարելիութիւնները:
Անահիտը նաեւ մեր պատմութիւնն է: Կարելի չէ հիանալ պատմութեան միայն մէկ երեսով, կարելի չէ փառաբանել Տիգրան Մեծը ու մերժել Անահիտը:
Քաֆքա. «One idiot is one idiot. Two idiots are two idiots. Ten thousand idiots are a political party»
Գիտական ապացոյցերէ եւ հիմքերէ հեռու այս ցուցահանդէսը լայնածիր անարգական բաց մը կը թողէր:
Կրթական այս նահանջին վրայ կը գումարուի երիտասարդութեան խիստ հետաքրքրքասիրութիւնը տարբեր ախտերու նկատմամբ՝ խաղամոլութիւն, թմրանիւթեր, աննպատակ ժամանց:
Եթէ այս տողերը զարմանք կը յառաջացնեն, այդ մէկը նշան է միայն այն իրողութեան, թէ մենք որքան անգէտ ենք համաշխարհային իրողութիւններու հանդէպ...