Երբ Պոլիսէն հեռանամ մայրենի լեզուիս կարիքը աւելի զգալի կ'ըլլայ, որովհետեւ օտար մըն եմ, սակայն օտար երկրի մէջ աւելի հարազատ եւ գիտակից եմ ինքնութեանս քան Պոլսոյ մէջ... այլեւս:
Եգիպտահայ երաժիշտ, երգիչ, երգահան եւ ուտ նուագող մայեսթրօ Ճորճ Գազազեան ծնած է Գահիրէ 25 Յունուար 1953-ին, եգիպտահայ ընտանիքի մը մէջ: Յաճախած է Գալուստեան Ազգային Վարժարանի մանկապարտէզը:
Հազար տարիէ ի վեր ան գրեթէ ամէն օր կ’երգուի մեր եկեղեցիներուն մէջ՝ անոնց հազարաւոր սպասարկուներուն կողմէ, եւ յուսալի է, որ այնպէս ալ շարունակուի «ցկատարածն աշխարհի»:
Սովորական դարձած հարցում մը, զոր յաճախ կ'ուղղենք մեր զաւակներուն կամ ոեւէ դպրոցականի, որուն կը հանդիպինք, եւ երբեմն ալ դժբախտաբար մենք` ուսուցիչներս կը հարցնենք մեր աշակերտներուն.
-Ո՞ր դպրոցը կը յաճախես:
- Քաներո՞րդ դասարան ես:
Արմատներով Պարսկաստանէն, տաղանդաշատ երաժիշտ, ջութակահար, քամանչահար, գիրքերու հեղինակ Արտուշ Յովակիմի Փարսատանեան ծնած է 23 Հոկտեմբեր 1951-ին Հայաստանի Կապան քաղաքը:
Ամբողջ հայ ժողովուրդի տառապանքը անձնականացուցած, երգի ու երաժշտութեան ճամբով անոր ազգային լինելութեան ձգտումը իր հոգիին հետ միաձուլած մարդուն՝ անանձնական գլխագիր մարդուն մասին՝ մարդկային բառերը բաւարար պիտի չըլլան տալու ամբողջական իմաստ մը։
Հետագայ կարճ պատմուածքը գրուած է 2017-ին, երբ հայ ժողովուրդը նուիրուած էր Արցախի բարօրութեան եւ պաշտպանութեան:
Քիչեր լսած են հայութեան նուիրուած անձնաւորութիւններէն՝ Միս Մարթա Ֆրիրսընի մասին: Ազնուական ընտանիքի մը զաւակը, ան ծնած է Լոնտոնի արուարձաններէն Չէլսիի մէջ, 31 Յուլիս 1868-ին: 1895ի հայկական ջարդերուն լուրը հազիւ իր ականջներուն հասած, ան կ’որոշէ անձամբ ուղուիլ հայկական շրջաններ եւ հայ որբերը խնամել:
Կ'ելլենք ոտքի եւ կը սկսի մեր բացատրական պտոյտը մշակութային այս գանձարանի բաժանմունքներուն մէջ:
Սեդօ Քիւսպէկեանի այս նախաձեռնութիւնը մեր դիմաց կը բանայ անհատական յուշերէն դէպի հաւաքական յիշողութիւն գացող արահետը, որ վստահաբար կը խաչուի այլ մուսա լեռցի-այնճարցիներու նմանօրինակ պատում-ուղիներուն հետ, որոնք առաւել կը հարստացնեն եւ նմանօրինակ քաղցրահամ պատառիկներով կը վեր-ա-գրեն Մուսա Լերան պատմութիւնը...