Կը շարունակենք ներակայացնել Հայաստանի մէջ գործող կուսակցութիւնները, դաշինքները եւ խմբակցութիւնները: Մնալով խորհրդարանական ընդդիմութեան ծիրին մէջ՝ կը ներկայացնենք «Պատիւ ունեմ» դաշինքն ու «Հանրապետական» կուսակցութիւնը:
Վահէ Թէմիզճեան. «Երաժշտութիւնը բարձր արուեստ է, որ կ’արտայայտէ մեր խորքն ու խիղճը. շատ յաճախ ան կը խօսի մեր մասին եւ կ’արտայայտէ այն ինչ, որ մենք կը բաղձանք կամ որուն բացակայութեան կամ պատճառով՝ կը տառապինք....»:
Դժբախտութիւնը կամ դժուարութիւնը այն է, որ միայն նմանօրինակ (մեկուսի) նախաձեռնութիւններ ու օժանդակութիւններ կը կատարուին այսպիսի վատթարացող ճգնաժամերու ընթացքին: Միթէ այսքանը բաւարա՞ր է. վերջ ի վերջոյ, փրկութեան այս լաստը երկար չի կրնար գոյատեւել, այլապէս փրկութեան լաստ պիտի չկոչուէր. ի՞նչ կ'ըսէք..
Յօդուածին նպատակն է խօսիլ հայ դպրոցի դիմագրաւած տագնապին մասին, նշել անոր տուն տուող պատճառները, ընդգծել իսկական առօրեայ դժուարութիւնները, պիւտճէ հաւասարակշռելու կարելիութիւնը, օժանդակութեան կարիքը, ծնողներու մասնակցութեան պատկերը:
Ընկերային-տնտեսական եւ դրամական շարունակուող տագնապի պայմաններուն մէջ, պարտականութեան դիրքերուն վրայ կանգնած լիբանանահայ բարեսիրական կազմակերպութիւնները կը դիմագրաւեն աննախընթաց մարտահրաւէրներ, որոնք յաճախ կը թուին ըլլալ անյաղթահարելի:
«Այո՛, ան փոքր երկիր էր, բայց Լիբանան կրնար այդ մէկը ընել»