1918 մայիս 28 Մութն էր պատել հայոց աշխարհին, Եղեռն ու օրհաս` պարուրել նրան, Փոթորիկները մռնչում էին, Երկունք էր ապրում յոյսերի հսկան:
Առաւօտեան շշուկով երազի պէս ես դու, Հեռուից արշալոյսի քնքուշ, փայլող աչքերով, Քո շուրթերը զարդարուած վարդագոյն երանգով, Այտերդ կարմրում են առաւօտեան հպումից:
Աստուածային ստեղծագործութիւն է: Որդին յաջորդում է հօրը Սուրբ Հոգու միջնորդութեամբ․ Յաւիտենական հոլովոյթ Է, Անմահութիւն․․․
Երկնի վրայ ես գրում եմ` Հայրենիք, Բայց թխպում է, Ամպն է պատում երկինքը․․․
Մեր սրտերի մէջ բուսել են ծաղիկներ, Ծաղիկները ձեր սիրոյ, Նուիրումի ծաղիկները անթառամ Ու բուրաւէտ, Կեանքի, սիրոյ ու քաղցրութեան վայելքով:
Կը հրապարակենք երկրորդ շարք մը սփիւռքահայ երէց սերունդի գրող Գրիշ Դաւթեանի բանաստեղծութիւններէն։ Դաւթեան հեղինակ է 15 հատոր բանաստեղծութիւն, որոնցմէ երկուքը՝ անգլերէն:
Կը հրապարակենք սփիւռքահայ երէց սերունդի գրող Գրիշ Դաւթեանի բանաստեղծութիւններու առաջին շարքը։ Դաւթեան հեղինակ է 15 հատոր բանաստեղծութիւն, որոնցմէ երկուքը՝ անգլերէն: